بی همگان

هو

-

شاید باورتون نشه! اما نمره های این ترم ِ متاهلی بهتر از ترم های گذشته ی مجردی بود. علیرغم اینکه نسبت به ترم های پیشین وقت کمتری گذاشتم برای درس خوندن. این موضوع وقتی برام شیرین و تسکین دهنده میشه که حرف آدمایی که میگفتن ازدواج با افت تحصیلی همراهه رو یادم میاد.

این حقیقت داره که بعد از ازدواج ساعت های کمتری رو میتونی برای خودت کنار بذاری. اما در کمال ناباوری اون زمان کمی که برات مونده، برکت میکنه و یجورایی کارات ردیف  میشه که نمیفهمی از کجا خوردی!

اصولا اون چیزی که اغلب اوقات باعث میشه ما از کارامون عقب بمونیم، تنها «زمان» نیست. بلکه آرامشه. آرامش روانی و تمرکز. و من به شخصه این دل‌آرامی رو با ازدواج پیدا کردم.

تاکیدم روی کلید واژه ی «ازدواج» هست چون پیش از این هم عاشقی رو تجربه کرده بودم. اما یادم نمیاد خوشی ها و مسکّن هام عمیق و طولانی بوده باشه. و همیشه رگه هایی از تشویش و بی قراری توی دلم بوده. میگم «ازدواج»؛ چون این معجزه فقط و فقط به این واسطه اتفاق میفته.