بی همگان

چه رنجی ست لذت ها را تنها بردن
و چه زشت است زیبایی را تنها دیدن
و چه بدبختی آزار دهنده ای ست تنها خوشبخت بودن
"علی شریعتی"

دلم تب دارد/ امن یجیب بخوان

دوشنبه, ۲۱ اسفند ۱۳۹۱، ۱۱:۵۲ ق.ظ

هو

-

همین که وقتی دکترها قطع امید می کنند از بیمارمان، گریه های‌مان بیشتر می شود. حال‌مان خراب تر. و حتی همان کورسوی امید ته دل‌مان رو به خاموشی می رود، یعنی ما از اول هم امیدمان به اویی که باید، نبوده. ینی کارمان خراب‌ست. یعنی ول معطل‌یم.

 

 

دعا کنید لطفا.

موافقین ۷ مخالفین ۰ ۹۱/۱۲/۲۱
بی‌ همگان