بی همگان

زمین تشنه ست... باید شیر باران را بپیچانی

بپیچی مثل یک رود و بیابان را بپیچانی

درین دریا فقط باد مخالف می وزد آقا!

بیا ای با خدا! باید که سکان را بپیچانی

تماشا کن که پیچ دست ظالم هرز گردیده

بیا باید که دست هرز ایشان را بپیچانی

صدای عربده پیچیده در این کوچه ها هرشب

تو باید پیچ این ضبط رجزخوان را بپیچانی

بیایی مثل یک آقا معلم...مهربان...خوشرو

ز روی لطف گاهی گوش انسان را بپیچانی

نه بدقولی که خیل عاشقان را قال بگذاری

نه بدعهدی که وقت وعده آنان را بپیچانی!

«محسن رضوانی»